یک دختر خوب به نام وستا

ویلیام جیمز مردی را توصیف می‌کند که این تجربه را با گاز خنده‌آور دریافت می‌کرد؛ هرگاه تحت اثر گاز خنده‌آور بود راز عالم را می‌دانست، اما وقتی از آن حالت خارج می‌شد، آن را فراموش می‌کرد. درنهایت، با تلاش فراوان، آن راز را پیش از اینکه بینشش از بین برود یادداشت کرد. هنگامی که به‌طور کامل به حالت عادی بازگشت، با شتاب سراغ چیزی که نوشته بود رفت. این بود:   ,انتشارات کتاب وستا,کتاب ...ادامه مطلب